آیتالله حاج میرزا حسین سبزواری
آیتالله حاج میرزا حسین سبزواری مشهور به «فقیه سبزواری»، فرزند آیتالله میرزا موسی (1265-1337 ه . ق) سوم رمضان 1309 ه . ق در شهر سامرا به دنیا آمد و در سال 1318 ه . ق همراه پدر خود آیتالله میرزا موسی به سبزوار رفت و در آنجا به تحصیل علوم دینی پرداخت. وی در سال 1326 ه . ق برای ادامه تحصیل وارد مشهد شد و در مدرسه فاضل خان حجره گرفت و از محضر دانشورانی چون حاج شیخ حسن برسی، میرزا محمد باقر مدرس رضوی، میرزا عبدالجواد ادیب نیشابوری، حاج میرزا حسین از شاگردان میرزای شیرازی و حاج میرزا اسماعیل مجتهد، علم آموخت. فقیه در طول تحصیلات خود در حوزه مشهد، شاهد فاجعه به توپ بستن حرم در روز دهم ربیعالثانی 1330 ه . ق بود و این فاجعه را در یادداشتهای منتشر نشده خود منعكس كرده است. وی شعبان سال 1331 ه . ق با دختر میرزا حسین صدرالعلماء (1295-1329 ه . ق) یكی از علمای برجسته سبزوار، ازدواج نمود و شش سال در سبزوار اقامت كرد. در این مدت ضمن تدریس، خارج فقه و اصول را از محضر پدر و حكمت را نزد افتخار الحكما، شاگرد كم مانند حاج ملا هادی سبزواری، فرا گرفت و سال 1338 ه . ق، پس از فوت پدر و طبق وصیت او، برای ادامه تحصیل به نجف رفت و فقه و اصول را نزد آیات میرزا حسین نائینی، سید ابوالحسن اصفهانی، آقا ضیاء عراقی و حاج سید محمد فیروزآبادی فرا گرفت و از همه اساتید خود اجازه اجتهاد دریافت نمود و به «فقیه سبزواری» اشتهار یافت. وی علاوه بر درك محضر اساتید یاد شده خود در سامرا، در نجف نیز از محضر آخوند خراسانی، سید محمد كاظم یزدی، شیخ حسین مامقانی، آیتالله شربیانی، آیتالله سید محمد بحرالعلوم، شیخ محمد طه نجف، میرزا حسین نوری، حاج آقا رضا همدانی، شیخ علی گنابادی و شیخ علی قوچانی بهره برد. در سال 1347 ه . ق در 38 سالگی به درخواست مردم سبزوار به ایران بازگشت و در مشهد ساكن شد و به تدریس فقه و اصول و فلسفه و نیز اقامه نماز جماعت روی آورد و خدمات اجتماعی و عمرانی كمنظیری انجام داد. او مدرسه باغ رضوان را با 16 هزار متر مربع مساحت در سال 1330 شمسی ساخت و تكیه سیدها را احداث كرد. درمانگاه رازی را تكمیل كرد و 120 باب منزل در خیابان نخریسی و 25 باب در خیابان خواجهربیع برای سیلزدگان بنا نهاد و 2500 قطعه زمین را در كوی طلاب به طلبهها و فضلای حوزه مشهد واگذار كرد و دهها مسجد را در محلات مختلف مشهد ساخت. وی روز شنبه 24 شوال 1384 ه . ق / 1345 ه . ش در 77 سالگی راه ناهموار دنیای مادی را به آخر رساند و روحش به دار قرار پر گشود و در محل مدرسه باغ رضوان به خاك سپرده شد .